Many years ago old people said that plants and animals could talk. One day a little vine called Raguini came crying to a little bamboo, and said, Will you help me to stand, little bamboo? The little bamboo answered that he could help her, but he was very much ashamed of her because before, when he was young, he had very fine hairy dress; now he had none.  Besides he was growing tall and small.

Isang umagang maganda ang panahon ay nagkita-kita sa tabing-sapa ang magkakaibigan.  Sila ay si Pagong Daldal, si Abuhing Gansa at si Puting Gansa.  Nagkuwentuhan sila at di-nagtagal ay nagpaalam ang magkapatid na gansa. Isama naman ninyo ako sa inyong tirahan sa kabilang ilog, pakiusap ni Pagong Daldal.

Sampung datu ang naglakbay patungo sa bagong lupain.  Umalis sila sa Borneo upang makaiwas sa kanilang pinuno na masyadong malupit. Pinamunuan ni Datu Puti ang pag-alis sa kaharian ni Sultan Makatunaw.  Isang gabi, sampung datu ang sakay ng balangay at naglakbay ng araw at gabi.  Matagal na silang naglalakbay ngunit panay dagat lamang ang kanilang natatanaw.  Unti-unti na silang nawawalan ng pag-asa.

Ang lahat ng tao ay magkakapatid sa kabila ng pagkakaiba sa wika, sa ugali, at sa pananampalataya.

Locust and ant go to the rice field to eat.  After meal, ant takes grain of rice home.  Locust laughs at such unnecessary trouble.  Rice has been harvested.  Hungry locust cannot find rice to eat.  He finally comes to ant's house.  Begs.  Ant laughs.  Who was foolish?

An ox grazing in the field happened to set foot on a young frog.  The frog was crushed to death.  His brothers and sisters who were playing nearby ran at once to tell their mother what had happened. The monster who did it was very big, they said. The mother who was a vain old thing thought that she could easily make herself as big as the monster.

There are two fables, the one in Japan and the other in the Philippine Islands, which have many traits in common, and the intercomparison of which may perhaps be of some interest to Ethnologists.

Ang mga tao noon ay naninirahan sa kabila ng ulap.  Isang araw, ang kaisa-isang anak na babae ng datu ay nagkasakit.  Hindi mapalagay ang datu. Tanod, may sakit ang anak ko.  Humayo ka, papuntahin mo rito ang manggagamot.  Ngayon din! Ngayon din po, Mahal na Datu! Nang dumating ang matandang manggagamot at ang tanod sa tahanan ng Datu. . .

Pages